Onder dezen naam vermelden wij:
Lucas Egeling, een Nederlandsch godgeleerde. Hij werd geboren te Utrecht den 22sten Augustus 1764, studeerde aldaar, en werd achtereenvolgens predikant te Hemmen, Vollenhoven, Hoorn en Leiden, waar hij den 21sten December 1835 overleed. Hij heeft leerredenen, vraagboekjes en stichtelijke werken in het licht gegeven. Van deze maakte vooral „De weg der zaligheid naar het beloop des Bijbels enz. (1820, 2 dln, 10de uitgave 1844)” grooten opgang. Ook schreef hij „De nadenkende Christen, die gaarne zich zelven en anderen behouden wil (1832, 34e druk 1840)”. Hij wordt zeer geroemd als een vredelievend, weldadig en ijverig man, die zonder uitwendig vertoon de ware vroomheid in het hart droeg.
Willem Egeling, een verdienstelijk Nederlandsch geneeskundige. Hij was de oudste zoon van den voorgaande en werd geboren te Hemmen den 13den Augustus 1791. Nadat hij zijne geneeskundige studiën te Leiden voleindigd had, vestigde hij zich aan den Uithoorn, doch vertrok in 1817 naar Haarlem, waar hij in 1853 de practijk nederiegde, om zich onverdeeld te wijden aan de bestrijding van den sterken drank als volksdrank. Hij overleed den 12den Januarij 1858 te Renkum bij Wageningen. Egeling is de stichter der Nederlandsche Vereeniging tot Afschaffing van sterken drank, en de „Volksvriend”, het orgaan van deze vereeniging, heeft hij tot aan zijn dood niet alleen geredigeerd, maar bijna geheel geschreven. Hij schreef een aantal tijdschrift-artikelen en een paar kleine werkjes van geneeskundigen inhoud en gaf eenige redevoeringen in het licht, op het afschaffingsgenootschap en elders gehouden.
