Onder dezen naam vermelden wij:
Johann Gottfried Ebel, een Duitsch schrijver, geboren den 6den October 1764 te Züllichau in het Pruissische district Frankfort aan de Oder. Hij studeerde in de geneeskunde en werd eerst arts te Frankfort aan de Main, en later in Zwitserland. Zijn vriend Ollsner bragt hem in betrekking met de Fransche omwentelingsmannen, en hij zag zich dientengevolge gedrongen, om Duitschland te verlaten. Hij begaf zich naar Parijs, werd door het Helvetisch verbond, later door Zürich tot burger benoemd, vestigde zich in laatstgenoemde stad, en overleed aldaar in 1830. Hij schreef: „Anleitung auf die nützlichste und genuszvollste Art die Schweiz zu bereisen (1793),” — „Schilderung der Gebirgsvolker der Schweiz (1198—1702, 2 dln)”, — „Ueber den Bau der Erde in die Alpengebirgen (1808)”, — „Ideen über die Organisation des Erdkörpers und über die gewaltsamen Veränderungen seiner Oberfläche (1811)”, — en „Malerische Reise durch die neuen Bergstrassen des Cantons Graubündten (1825)”.
Hermann Wilhelm Ebel, een verdienstelijk Duitsch taalkundige. Hij werd geboren te Berlijn den 10den Mei 1820, studeerde in de letteren in zijne geboorteplaats en te Halle, beoefende met ijver de muziek en legde zich vooral toe op vergelijkende taalstudie. Hij werd leeraar aan een opvoedingsgesticht te Filehne en later eerst leeraar, vervolgens hoofdleeraar (1868) aan het gymnasium te SchneidemühL Hij is de voornaamste vertegenwoordiger der Celtische Philologie in Duitschland. Zijn hoofdwerk op dit gebied is eene nieuwe uitgave (1871) der „Grammatica Celtica” van Zeusz. Voorts schreef hij „De verbi britannici futuro ac conjunctivo (1866)”, — De Zeussii curis positis in grammatica celtica (1869)”, — alsmede vele belangrijke opstellen in tijdschriften. Ook is hij werkzaam geweest als muziekleeraar en als componist.
