Düntzer (Johann Heinrich Joseph), een Duitsch letterkundige, geboren te Keulen den 12den Julij 1813, studeerde te Bonn, Keulen en Berlijn in de oude letteren en oefende zich vooral in het Sanskriet. Hij schreef: Die Lehre von der lateinischen Wortbildung (1836)” — en „Die Deelination der indogermanischen Sprachen (1839)”, terwijl hij voorts de prijsverhandeling „J. A. de Thou's Leben, Schriften und historischen Kunst (1837)”, en met Lersch „De versu quem vocant Saturnio (1838)” uitgaf.
In 1837 vestigde hij zich te Bonn als privaatdocent, doch werd later bibliothecaris te Keulen en verkreeg den titel van professor. Van zijne talrijke werken noemen wij voorts: „Homer und der epische Cyclus (1839)”, — „Kritik und Erklärung der Horazischen Gedichte (1840—1844, 5 dln), — een aantal uitmuntende verhandelingen over schrijvers en geschriften uit den bloeitijd der Duitsche letterkunde, vooral over Göthe, — „Erläuterungen zu den deutschen Classikern (Göthe, Klopstock, Lessing, Wieland, Herder, Schiller enz.)”, — alsmede uitgaven van brieven van en aan merkwaardige personen, terwijl hij ook een bundel gedichten ter perse legde onder den titel „Adeline, Lieberlieder am Rhein (1860)”.
