Dorst (sitis, dipse) is het gevoel van behoefte aan drank, dat zijn zetel heeft in de zenuwen van het slijmvlies van den mond en van de keel. Door de afscheiding van het dierlijk ligchaam, vooral door de uitwaseming van de longen en van de huid gaat eene groote hoeveelheid vocht verloren, en de aanvulling hiervan is volstrekt noodzakelijk voor de instandhouding van het organismus. Eene vermeerderde uitwaseming bij koortsen, eene sterke urine-afscheiding enz. verhoogt den dorst. Blijft deze te lang onbevredigd, dan vervalt de mensch tot razernij, om eindelijk te bezwijken.
Het beste middel om den dorst te lesschen is koud water; ook een bad kan daarin eenigermate voorzien. Men spreekt ook van een valschen dorst en men bedoelt daarmede een toestand, waarin men den prikkel van den dorst gevoelt zonder dat het ligchaam behoefte heeft aan vocht. De planten geven blijken van gebrek aan vocht door hare bladeren te laten hangen.
