Dion afkomstig van Syracuse en uit een aanzienlijk geslacht gesproten, genoot, als een degelijk staats- en krijgsman, de gunst van zijn schoonbroeder Dionysius de Oudere. Toen Dionysius de Jongere de heerschappij aanvaardde, wilde Dion, als doorkneed van de wijsbegeerte van Pythagoras en Plato, dien vorst ten goede leiden. De vleijers des Konings deden dat plan mislukken, en Dion moest als balling naar Griekenland vertrekken (366 vóór Chr.), waar hij door zijn edel voorkomen en de groote gaven van zijn geest de algemeene achting en liefde verwierf.
Een berigt, dat de Tyran zijne goederen verbeurd verklaard, zijne gemalin Arete tot een huwelijk met een zijner gunstelingen gedwongen had, en zijn zoon door slechte makkers ten verderve zocht te leiden, bewoog Dion, om naar zijn vaderland terug te keeren. Met 800 strijders landde hij in 357 op Sicilië; zijn leger was weldra veel grooter, en Syracuse opende voor hem bereidvaardig de poorten. Dionysius snelde ijlings uit Italië derwaarts en nestelde zich in de burgt, waar de bezetting hem getrouw gebleven was, doch na eene vruchtelooze poging, om de heerschappij te herkrijgen, vlugtte hij met zijne schatten naar Italië.
Intusschen zag ook Dion door het onregtmatig wantrouwen zijner medeburgers zich eerlang genoodzaakt, om Syracuse te verlaten. Later echter , toen er binnenlandsche verdeeldheden ontstonden en Apollócrates, de zoon van Dionysius, uit de burgt de stad in de engte bragt, werd Dion uit Leontini ter hulp geroepen. Weldra viel de burgt in zijne handen, doch voordat hij in den Staat volgens zijn voornemen den aristocratischen regeringsvorm kon invoeren, werd hij door zijn verraderlijken vriend Calippus vermoord (353).
