Diane. onder dezen naam vermelden wij:
Diane van Poitiers, de minnares van Hendrik II, koning van Frankrijk. Zij werd geboren den 3den September 1499, was de oudste dochter van Jean de Poitiers, heer van St. Vallier, huwde op 13-jarigen leeftijd met Louis de Brèze, groot-senechal van Normandië, werd weduwe in 1531, en zocht toen door de magt harer bekoorlijkheden de aanzienlijkste mannen, en onder deze den Dauphijn, aan zich te verbinden. Na zijne troonsbeklimming behield zij al haren invloed en bragt het beleid der zaken in de handen van den connetable de Montmorency, den maarschalk St. André en den cardinaal Charles de Guise, met wiens broeder zij hare tweede dochter deed huwen.
In 1548 werd zij verheven tot hertogin van Valentinois. Met verkwistende mildheid begiftigde zij hare vrienden, wist zich van de trouw van de Guise's enz. te verzekeren en stelde de diensten op prijs van een staatsman als Brissac en van een dichter als Ronsard. Met verwonderlijke toovermagt kluisterde zij den Koning en onverdeeld bezat zij zijne gunst tot aan zijn dood (1559). Na dien tijd leefde zij met vorstelijke pracht op haar kasteel Anet, en overleed den 22sten April 1566.
Diane van Frankrijk, hertogin van Angoulème. Zij werd geboren in 1538 en was eene onechte dochter van Hendrik II, koning van Frankrijk, en van Philippine Duc. Na eene zorgvuldige opvoeding gewettigd, huwde zij met Horazio Farnese, hertog van Gastro, den tweeden zoon van Lodewijk, hertog van Parma en Piacenza, werd ½jaar later weduwe en trouwde na verloop van 10 jaar nogmaals met Frans van Montmorency, den oudsten zoon van den Connetable. Gedurende den burgeroorlog onderscheidde zij zich door vastberadenheid en standvastigheid. Zij ontrukte haren gemaal aan de gruwelen der Bloedbruiloft en wist eene verzoening tot stand te brengen tusschen haren broeder Hendrik III en den Koning van Navarre. Zij overleed kinderloos den 11den Januarij 1619.