Corbulo (Cnejus Domitius), een beroemd Romeinsch veldheer ten tijde van Claudius en Nero, was eerst consul te Rome en werd vervolgens met een leger naar de Nederlanden gezonden, om er langs de kust de vrijbuiterij der Friezen en Chaucen te beteugelen. Hij slaagde daarin zeer goed, deed een kanaal graven tusschen de Maas en de Rijn (Fossa Corbulonis) ter lengte van 23 geogr. mijl en eene schans (Corbulonis monumentum), waarschijnlijk op de plaats, waar thans de stad Groningen zich verheft. Als proconsul van Syrië behaalde hij er eene overwinning op Vologeses, koning der Parthers, en zijn broeder Tiridates, die tegen Rhadamistus, koning van Arménië en een bondgenoot der Romeinen, waren opgetrokken.
Hij bragt hen, hoewel zij bij herhaling in verzet kwamen, tot volkomene onderwerping. Toen de achterdochtige Nero hem terugriep, om hem uit den weg te ruimen, stortte hij zich te Cenchrea, de haven van Corinthe, in zijn zwaard. Volgens Plinius de Oudere heeft hij eene beschrijving geleverd van zijne veldtogten in Arménië.
