Centaurea L. is de naam van een plantengeslacht uit de familie der zaâmgesteldbloemigen (Compositae). Het onderscheidt zich door een verschillend omwindsel, daar zijne schubben gewimperd of gedoornd kunnen wezen, door onvruchtbare straalbloemen, die trechtervormig en wat langer dan de overige zijn, door tweeslachtige schijf bloemen, een borstelige vruchtbodem en in onderscheidene rijen geplaatst zaadpluis.
Dit geslacht bevat meer dan 250 soorten van kruiden, van welke vele in Midden-Europa, ook in ons Vaderland, zijn yerspreid. Daartoe behoren C. Centaurium of groot duizendguldenkruid, dat op de Alpen groeit, 2 Ned. el hoog wordt en sterk ingesnedene, onbehaarde bladeren benevens roodachtig-blaauwe bloemen draagt, terwijl de wortel onder den naam van Radix centaurii majoris voorheen als maagversterkend middel in de apotheek was opgenomen, Centaurea nigra L. meteen zwart omwindsel, lancetvormige bladeren en paarse bloemen, ook in ons Vaderland groepende, Centaurea Cyanus L. of de algemeen bekende korenbloem met blaauwe, somtijds ook witte, paarse of roode bloemen en lijnvormige bladeren, Centaurea Scabiosa of grootbloemige centaurie met gewimperde omwindsels, vindeelige bladeren en purperroode bloemen, ook bij ons op dorre weilanden te vinden, C. Calcitrapa of de sterredistel-centaurie met dubbel-gedoornde, ongesteelde omwindsels, vindeelige, getande bladeren en bleek-paarse bloemen ook in Nederland op vele plaatsen voorkomende. Zij wordt 5 Ned. palm hoog, en in Frankrijk gebruikt men de bladeren en bloemen tegen de koorts.
Onder de fraaije sierplanten telt men C. americana Nutt. met prachtige, bleek-paarse bloemen met eene geel-witte buis, C. pulcherrima W. met groote, purperroode bloemen, C. moschata L. met groote witte of eenigzins paarse, een weinig naar muskus riekende bloemen, uit den Levant en Griekenland afkomstig, C. suaveolens W. met gele, welriekende bloemen enz.
