Johannes Cabeljauw, een verdienstelijk Nederlandsch regtsgeleerde, bezocht de hoogescholen te Harderwijk, Leiden en elders, woonde eenigen tijd te Bremen, en werd, op aanbeveling van Daniël Heinsius, in 1640 hoogleeraar aan de doorluchtige school te Amsterdam. Hij ontving echter reeds in 1645 zijn ontslag en leefde nog in 1657. Hij heeft een paar honderdtallen Latijnsche brieven in het licht gegeven.
Zijn neef Petrus Cabeljauw, achtereenvolgens predikant te Schermer, Leeuwarden en Leiden, heeft eenige godgeleerde werken geschreven, vooral van polemischen aard.
