Onder dezen naam vermelden wjj:
Jeronimus Bos, een Nederlandsch schilder, geboren te ’s Hertogenbosch in 1440. Toen hij het Escuriaal in Spanje bezocht en er de voortreffelijke stukken van goede meesters aanschouwde, beving hem de vrees, dat hij nimmer iets goeds zou voortbrengen. Daarom schilderde hij de zonderlingste tafereelen met duivels, spoken en helsche gedrochten, zoo- dat zijne stukken, hoe flink ook bewerkt, eer afgrijzen verwekten dan aangename gewaarwordingen. Vele schilderijen van zijne hand zijn naar Spanje gegaan; ook vindt men er eenige in het Muséum te Weenen. Men heeft ook van hem eene houtsneê-prent, de verzoeking van den heiligen Anthonius voorstellende, — voorts heeft men onderscheidene van zijne schilderijen en teekeningen in koper gebragt. Hij overleed in 1530.
Lambert Bos, een Nederlandsch letterkundige. Hij werd geboren te Workum den 23sten November 1670 en genoot van zijn vader, rector der Latijnsche school aldaar, een grondig onderwijs in de Oude talen. Hij studeerde te Franeker en legde zich bijna uitsluitend toe op de Grieksche taal. In 1696 werd hij lector, in 1704 hoogleeraar in de Grieksche taal aan genoemde academie, en overleed den 6den Januarij 1717. Hij heeft onderscheidene Latijnsche geschriften over de Grieksche taal- en letterkunde en oudheden nagelaten.
Salomon Bos, geboren te Amsterdam den 8sten November 1749. Hij legde zich aanvankelijk toe op den handel, dreef dien in ’t groot en verloor bijna zijn geheele vermogen. Hij was een ijverig patriot en werd in 1795 lid der municipaliteit te Amsterdam, later lid van het Comité van waakzaamheid aldaar, en in 1798 Commissaris van het Uitvoerend Bewind op Texel. Ten tijde van Rutger Jan Schimmelpennink en van koning Lodewijk Napoleon was hij directeur van ’s lands zegel, maar werd wegens zijne vaderlandsche gevoelens door den prefect de Celles uit die betrekking verwijderd. Hij was vervolgens ontvanger te Velzen en Beverwijk, werd in 1828 met een gering pensioen ontslagen, en overleed den 18den No-
vember 1832. Als dichter van tooneel en zangspelen heeft hij zich vooral bekend gemaakt door “Het feest der Braminen”en “Oberon”, die ontelbare malen zijn opgevoerd. — Zijn zoon Dirk Bos, gepensioneerd in 1850, heeft den rang bekleed van generaal-majoor der genie.
Lambert van den Bos, een Nederlandsch schrijver, zich veelal Sylvius noemende. Hij werd geboren te Dordrecht in 1610, was er rector der Latijnsche scholen, maar ontving wegens dronkenschap en nalatigheid zijn ontslag uit die betrekking, en overleed in 1698. Verbazend groot is het aantal werken — vooral van historischen en poëtischen inhoud —, welke hij geschreven heeft. Bekend is zijn vervolg in 3 folio-deelen op het groote geschiedwerk van Lieuwe van Aitzema; Flavius Josephus werd door hem op nieuw in het Nederlandsch overgebragt, en zijne vertaling van “Don Quyote” is 7-maal uitgegeven.
