vormen bij sommige dieren eene geheele of gedeeltelijke bedekking der huid. Zij zijn harder, stijver en dikker dan haren, en bevatten als hoofdbestanddeel eene geel- of bruinachtige, veerkrachtige, hoornachtige zelfstandigheid, die bij warmte week wordt. Wegens hunne geringe vochtigheid droogen zij spoedig uit en wegens hunne vettigheid zijn zij tegen vocht beveiligd, zoodat zij niet ligt eene prooi worden der verrotting.
Bij distillatie geven zij eene brandige olie, eene ammonia-houdende vloeistof, een benzoëzuur zout en een overschot van kool. Achard vond daarin voorts ijzer en phosphorzuren kalk. De borstels van zwijnen worden vooral gebruikt tot het maken van schuijers, schoen- en tandeborstels enz. Ook bij de planten heeft men borstels, namelijk zeer stijve haren, die op verschillendedeelen kunnen voorkomen.
