Boccaccio (Giovanni), een Italiaansch dichter en beroemd novellist, was vermoedelijk de onechte zoon van een koopman te Florence, wiens geslacht het vlek Certaldo bewoonde, weshalve hij de woorden da Certaldo bij zijn naam voegde.
Hij werd geboren in 1315 te Parijs, waar zijn vader wegens handels-aangelegenheden vertoefde. Voor den koophandel bestemd, legde hij zich eerst te Florence, toen 8 jaar te Parijs en daarna 6 jaar te Napels toe op dit bedrijf. Daar hij hierin evenwel geen behagen vond, liet men hem in het Kerkelijk regt studéren, doch na den dood zijns vaders wijdde hij zich uitsluitend aan de fraaije letteren. Vervolgens reisde hij in Italië, bleef geruimen tijd aan het Hof te Napels en sloot er vriendschap met Petrarca. Zoowel de onechte dochter des Konings, prinses Maria, die hij in zijne gedichten onder den naam van Fiammetta huldigt, als de jeugdige koningin Johanna waren zijne begunstigsters en gaven met Petrarca aanleiding tot het schrijven van zijn alom bekende “Decamerone”.
Van Napels begaf hij zich weder naar Florence, waar hem door zijne medeburgers belangrijke zendingen werden opgedragen, en hij ontbood Leontius Pilatus uit Thessalonica, om zich door diens onderrigt genoegzame kennis van het Grieksch te verschaffen, opdat hij Homerus in het oorspronkelijk zou kunnen lezen. Daar zijn vermogen weldra grootendeels was opgeteerd, vatte hij het voornemen op, om in een klooster te gaan, maar liet het varen op aandringen van Petrarca en begaf zich naar een buitenverblijf te Certaldo. Slechts enkele malen verliet hij zijne wijkplaats, om als gezant voor de republiek Florence werkzaam te wezen, totdat Florence een afzonderlijken leerstoel oprigtte tot het verklaren van Dante en het hoogleeraarsambt aan Boccaccio opdroeg. Hij overleed op den 21sten December 1375.
Boccaccio heeft eene reeks van geschriften in proza en poëzie in de Italiaansche en Latijnsche taal nagelaten. Maar vooral heeft hij als novellist een ontsterfelijken roem behaald door zijn “Decamerone”, — eene reeks van 100 verhalen, in doorgaans keurige taal en in ongemeen lossen en bevalligen trant medegedeeld. Bij die ongeëvenaarde voortreffelijkheid van den vorm moeten wij echter erkennen, dat sommige van die verhalen den toets der kieschheid geenszins kunnen doorstaan. Dat boek is het eerst in het licht verschenen te Venetië in 1471, en van deze uitgave zijn nog slechts 4 exemplaren voorhanden. Het is na dien tijd in de voornaamste steden van Europa bij herhaling uitgegeven en in onderscheidene talen overgebragt.
