Aurengzeb of “Sieraad van den troon” is de naam van een Indischen Grootmogol, die van 1660 tot 1706 heerschappij voerde. Hij werd geboren den 20sten October 1619, en was een jongeren zoon van Sjach Dsjihan en niet bestemd voor den troon. Hij verborg zijne heerschzucht onder het masker der vroomheid totdat hij tot stadhouder van Dekan was aangesteld. Met zijn broeder Morad, bevelhebber van Guzerate, overwon hij zijn broeder Dara, die de kroon zou erven, daarna Morad zelven en eindelijk zijn vader, waarna hij als Aloem Ghir of „Overwinnaar der wereld” den troon beklom.
Het Mongoolsche rijk in Indië ontwikkelde zich onder zijn beheer tot den hoogsten bloei. Na talrijke voorspoedige oorlogen tegen de Radsjpoeten, Maratten, Portugézen enz. en na de verovering van Golconda en Bidsjipoer, voerde Aurengzeb heerschappij over het geheele schiereiland van Vóór-Indië tusschen de kusten van Coromandel en Malabar en 8 tot 25° N. B. Zijne inkomsten klommen tot over de 400 millioen gulden ’s jaarlijks, en zijne schatten waren fabelachtig. Met geweldige dweepzucht verbreidde hij den Islam ten koste van de dienst van Brama en Boeddha, en hij handhaafde zijn gezag door gruwelen. Toch drukte zijne hand veel zwaarder op de aanzienlijke dan op de geringe standen. Hij wilde, dat ieder zelf zijn onderhoud verdienen zou. Schoon hij eene zeer gebrekkige opleiding had gehad, lokte hij geleerden aan zijn hof en zorgde hij voor het oprigten van bibliotheken en scholen. Hij beschermde handel en nijverheid. Toen de Engelschen te Bombay eene vloot wegroofden, trok hij tegen hen op, waarna de Oostindische Compagnie den vrede kocht. Hij zelf leefde zeer eenvoudig, las elken nacht in den Koran en verzuimde ongaarne het uur van het gebed. Daarentegen vernielde hij zonder verschooning de prachtige gedenkteekenen der Indische eeredienst. Dagelijks hield hij regtszitting, waakte tegen verdrukking, en hij schonk aan hen, die de landen verbeterden, vrijdom van belasting. Vele Européanen verkeerden aan zijn hof of vestigden zich in zijn rijk.
Aureng-zeb overleed den 21sten Februarij 1707, en na zijn dood ontstond er door den strijd van zijne beide zonen eene vreeselijke verwarring in zijn gebied.
