Abraham a sancta clara, eigenlijk, Ulrich Megerle geheeten en den 4den Junij 1642 te Krähenheimstetten bjj Möskirch in Zwaben geboren, was een der merkwaardigste mannen van zijn tijd. In 1660 werd hij te Marienburg opgenomen onder de barrevoeters van de Augustijner orde; vervolgens studeerde hij te Weenen en werd als prediker eerst te Tara in Opper-Beijeren, daarna te Grätz en eindelijk als hofprediker te Weenen geplaatst.
In 1689 werd hij benoemd tot provinciaal zijner orde. Hjj onderscheidde zich door een onberispelijken wandel, door een onverschrokken waarheidszin en door eene zelfverloochenende liefde, die hem vooral gedurende het woeden van de pest (1670) aller achting bezorgde. Hij overleed den 1sten December 1709. Abraham a Sancta Clara was van natuur een volksredenaar, die zijne predikatiën met geestige, ja, met boertige uitvallen en woordspelingen doorvlocht. Hij voerde op theologisch gebied den geesel der satyre met eene zeldzame behendigheid. Zijne geschriften zijn bij herhaling gedrukt en in de meeste beschaafde talen overgebragt.
