In het Oude Testament van den Bijbel kan men o.m. het Boek der Psalmen vinden, dat een verzameling van honderd en vijftig godsdienstige, oude Israëlietische liederen bevat. Psalm is afgeleid van een Grieks woord, dat snarenspel betekent en een psalm was dus een geestelijk lied, dat door snarenspel werd begeleid.
De psalmen worden naar hun inhoud verdeeld in lof- en dank-, Sion- en Tempelpsalmen, klaagpsalmen, nationale psalmen, enz. Zij behoren tot de verhevenste literatuur van het Oude Testament.
Bij het woord psalm denkt menigeen aan koning David, van wien de meeste psalmen afkomstig heten te zijn.In de Protestants Christelijke kerken worden de psalmen bij de godsdienstoefeningen gezongen. Kort na de Hervorming verschenen Nederlandse berijmde vertalingen der psalmen van Marnix van St. Aldegonde en van Petrus Dathenus. Die van laatstgenoemde werden algemeen ingevoerd, doch in de 18e eeuw werden zij door andere vertalingen vervangen.
