Jacques Fabrice Herman Perk (1859—1881) was een begaafd, te jong gestorven dichter, die door de mannen van ’80, over wie wij onder Kloos iets hebben geschreven, werd beschouwd als voorloper en baanbreker hunner beweging.
Jacques Perk werd te Dordrecht geboren en zou aanvankelijk de militaire loopbaan kiezen. Hij bezocht van 1872—’77 de H.B.S. te Amsterdam. Zijn buitengewone letterkundige aanleg kwam daar reeds tot een gunstige ontwikkeling.-Op 16-jarigen leeftijd begon hij te schrijven: een aantal schetsen en opstellen, zangen en liedjes, ook enkele toneelstukken en een vertaling van Goethe’s „Tasso”. In overleg met zijn vader zag hij af van zijn militaire plannen en besloot rechten te gaan studeren aan de Amsterdamse universiteit, waartoe hij in 1880 werd toegelaten. Omstreeks dezen tijd schreef hij gedichten in het tijdschrift „Nederland” en in de „Spectator”. Zijn bekendste werk, dat zijn naam als dichter heeft gevestigd, was de sonnettenkrans „Mathilde”, bestaande uit 72 sonnetten, en het gedicht „Iris”.
Perk stierf, 22 jaar oud, in 1881.
