De aanleiding tot deze wedvlucht met vliegtuigen naar Melbourne was het eeuwfeest van den staat Victoria in Australië en zijn hoofdstad Melbourne. Sir MacPherson Robertson, inwoner van Melbourne, stelde een som van 15.000 Australische ponden en een gouden beker beschikbaar, om als prijzen in een luchtrace van Engeland naar Melbourne te dienen.
De Engelse „Royal Aeroclub” nam de organisatie op zich. Zij splitste den wedstrijd in tweeën, in een snelheidswedstrijd en een „handicap-race”.Winnaar van den snelheidswedstrijd zou die vlieger zijn, die het eerst over de eindstreep te Melbourne zou vliegen. Voor den tweeden wedstrijd werd een handicap-formule opgesteld, waarmee de handicap-tijd van elk toestel werd uitgerekend.
De deelnemers aan den snelheidswedstrijd werden alleen gecontroleerd in Bagdad, Allahabad, Singapore, Port Darwin, Charleville en Melbourne. Voor de deelnemers aan de handicap-race waren controlepunten op ± 800 K.M. afstand van elkaar langs den gewonen weg naar Batavia, verder te Koepang op Timor en enkele steden in Australië opgesteld.
Aan de race namen 20 vliegtuigen deel, die op 20 October 1934 van het vliegveld te Mildenhall (110 K.M. ten Noorden van Londen) opstegen in een volgorde, die door loting was vastgesteld.
Voor ons land nam aan de race deel het toentertijd nieuwste toestel van de K.L.M., de Douglas D. C. 2 „Uiver”, waarvan de bemanning bestond uit: Parmentier (commandant), Mol (bestuurder), Prins (werktuigkundige) en van Brugge (marconist) en door de „Panderjager”.
Na drie dagen van enorme spanning kwam op 23 October de tijding, dat de „Grosvenor House”, het Havilland Cometvliegtuig, bestuurd door Charles Anderson Scott en T. Campbell Black te 5.53 Ned. tijd met licht beschadigde motoren als eerste in de snelheidsrace te Melbourne was geland. De „Cornet” volbracht deze reis over drie werelddelen in den tijd van 71 uur (vlieguren: 63 u., 23 min.).
Op 24 October om 1.12 Ned. tijd kwam de „Uiver” als tweede in de snelheidsrace te Melbourne aan, na eerst een noodlanding te hebben gemaakt op de renbaan te Albury. De „Uiver” had den afstand afgelegd in 90 uren en 22 minuten en werd verklaard tot eerste van de handicap-race.
