(het Italiaanse woord is „il levante”, de opgaande, het land, waar de zon opgaat, het Oosten) is de naam, dien de Venetianen, de grootste kooplui der Middeleeuwen in Zuid-Europa, hebben gegeven aan de kuststreken in het Oosten der Middellandse Zee. De Levant omvat o.a.
Griekenland, Klein-Azië, Syrië en Egypte.Ook voor ons is de Levant in de 16de en 17e eeuw van grote betekenis geweest. Wij dreven, vooral na 1612, toen Cornelis Haga een capitulatieverdrag (zie aldaar) met Constantinopel sloot, waardoor wij een zelfde positie verkregen als de Fransen en Engelsen, een winstgevenden handel op Constantinopel en Smyrna.
Om dezen handel tegen de Algerijnse zeerovers te beschermen, werd de directie van den Levantsen (Levantijnsen) handel benoemd. Iedere Levantvaarder moest contributie betalen, maar kreeg dan ook steeds een Konvooi mee (zie: Konvooi). Werd ondanks deze voorzorgsmaatregelen toch nog een schip genomen, dan werden de bezitters schadeloos gesteld. De Levanthandel was met dat al in die tijden lang niet zo ongevaarlijk als thans.
