Ferdinand de Lesseps (1805— 1894) bracht de eerste jaren van zijn leven in Italië door, waar zijn vader consul van Frankrijk was. Zelf werkte hij aan consulaten te Tunis, te Alexandrië en te Caïro.
In deze laatste stad kwam reeds de gedachte van een doorgraving van de landengte van Suez bij hem op. Intussen bleef hij tot 1849 bij het consulaat en in de diplomatie werkzaam.
Ten gevolge van de Februari-revolutie werd hij echter uit den staatsdienst ontslagen, toen ging hij zich meer en meer aan zijn doorgravings-plannen wijden. Hierbij ondervond hij veel medewerking van de zijde van Said Pasja, den zoon van den Khedive.
Toen deze in 1854 zelf aan de regering gekomen was, nodigde hij de Lesseps uit zijn plannen uit te voeren. Op den 30sten November 1854 'verkreeg de Lesseps de concessie tot doorgraving, ondanks de tegenwerking der Engelsen.
Het gelukte hem het benodigde kapitaal van 200 millioen francs bijeen te brengen en in 1859 werd met het werk begonnen. In de onderneming werd nog 100 millioen francs gestoken; het kanaal was op den 15den Augustus 1869 voltooid.Vervolgens begon de Lesseps aan plannen voor doorgraving van de landengte van Panama, tussen den Atlantischen en den Groten Oceaan. Hij ontwierp daartoe een plan, waarbij hij onvoldoende rekening hield met de grotere moeilijkheden, welke de situatie van het terrein opleverden.
Na een mislukte poging in 1879, slaagde hij er in 1880 in 300 millioen francs aan aandelen te plaatsen en in 1881 werd de Panama-Kanaal-Maatschappij definitief opgericht. Het verliep echter met deze onderneming niet naar wens. Telkens stiet men op nieuwe moeilijkheden, telkens moest meer geld geleend worden, eerst een obligatie-lening, toen een premie-lening, en ten slotte begon het publiek zijn vertrouwen in de zaak te verliezen. Toen een nieuwe lening mislukte, staakte de maatschappij in 1888 haar betalingen en werd zij in 1889 gerechtelijk ontbonden.
Groot was de verontwaardiging, toen bleek, dat zeer veel geld besteed was aan het subsidiëren van dagbladen, die de leningen bij het publiek moesten aanbevelen. Een groot politiek en financieel schandaal was er. het gevolg van en een storm van verontwaardiging brak tegen de Lesseps los. Het einde was, dat de Lesseps en zijn zoon Charles ieder tqt 5 jaren gevangenisstraf werden veroordeeld; het vonnis werd echter door het Cassatiehof vernietigd.
Het is waar, dat er enorme zwendelarijen gepleegd zijn, maar vermoedelijk heeft de Lesseps daar de hand niet in gehad. Na het proces was hij een gebroken man, die de schande nooit meer is te boven gekomen.
