(1818—1894). De grote Franse dichter Charles-Marie Leconte, beter bekend als Leconte de Lisle, werd op het eiland Réunion geboren.
Hij was als jongen geen bijster goede leerling van de school te Saint-Denis, de hoofdplaats van het eiland. Men weet te vertellen, dat hij nogal eens de lessen verzuimde, om de werken van zijn geliefden schrijver, Walter Scott, te verslinden.
Enige jaren later ging Charles-Marie naar Frankrijk, om daar zijn juridische studiën te voltooien. Na volbrachte studie maakte hij zeereizen, om zich dan (in 1846) voorgoed in Parijs te vestigen.In den loop der thans volgende jaren verschijnen, in drie bundels, zijn in onberispelijken vorm geschreven gedichten en een reeks vertalingen van de Griekse klassieken. Deze werken doen Leconte de Lisle kennen als een der grote dichters van zijn tijd, een man van diepe kennis en fijnen smaak. Hij werd door de jongere dichters van dien tijd in Frankrijk, (de Parnassiens), die een nieuwen stijl schiepen, zonder aarzelen als hun leider erkend.
Leconte de Lisle heeft het lijden op deze aarde trachten te verstaan en alleen zijn schoonheidsideaal heeft hem bewaard voor den ondergang in zwaarmoedigheid: daarvan spreekt zijn werk.
