Joseph Joachim (1831-1907) was een bekend Duits violist. Hij studeerde o.a. onder David en Hauptmann, werd in 1849 concertmeester van ’t orkest te Weimar en in 1853 van de hofkapel te Hannover.
In 1868 ging hij naar Berlijn en werd daar benoemd tot directeur aan de Koninklijke Hogeschool voor muziek; later werd hij professor, dirigent, en eindelijk tweede voorzitter aan de Koninklijke Academie van Kunsten. Als uitvoerend kunstenaar en ook als muziekpaedagoog was Joachim wereldberoemd; vooral zijn voordracht van Beethovens Vioolconcert werd steeds algemeen geroemd als iets heel bizonders.
Hij sloot een innige vriendschap met Brahms — zie ook: Brahms.
