is een bekende figuur uit den Bijbel. Hij was de zoon van den aartsvader Abraham en diens tweede vrouw Hagar.
Op aandringen van Abrahams eerste vrouw Sara en nadat de aartsvader een goddelijke aanwijzing had ontvangen, werd Hagar met den jongen Ismaël door Abraham verstoten en van zijn woonplaats verdreven. Daar Hagar alleen maar wat brood en een zak water bij zich had, leden zij in de woestijn, waarin zij ronddwaalden, weldra hevigen dorst.
De moeder had reeds het kind onder een struik neergelegd, om het niet te moeten zien sterven, toen haar door een engel een waterput werd gewezen en haar werd gezegd, dat het nageslacht van ditzelfde kind tot een groot volk worden zou. Het kind groeide op tot een echten zoon der woestijn.
De Ismaëlieten, een Arabisch herdersvolk, beschouwen zich als zijn afstammelingen.
