De homoeopathie (homoios = gelijk aan en pathein = lijden) is een geneeswijze, ingevoerd door Samuel Hahnemann en berustend op het beginsel, dat een ziekte bestreden moet worden met een middel, dat bij gezonde personen overeenkomstige verschijnselen, als de ziekte vertoont, veroorzaakt. De kernspreuk der homoeopathen is: Similia similibus curentur, d.w.z. iets wordt verholpen door iets, dat ermee overeenkomt.
De officiële geneeskunde, de allopathie, (zie aldaar) verzet zich nog steeds tegen deze geneeswijze, zodat het b.v. in ons land nog niet gelukt is aan een der hogescholen een leerstoel voor de homoeopathie te stichten, iets, wat door de vele aanhangers der homoeopathie als een onrecht wordt gevoeld. In ons land, maar vooral ook in Duitsland, Frankrijk en Amerika neemt de invloed dezer geneeswijze steeds meer toe en hoewel er nog maar weinig artsen in ons land openlijk als homoeopathen optreden, is hun invloed en praktijk zeer groot. In Oudenrijn bij Utrecht bestaat sinds 1913 een homoeopathisch ziekenhuis, waarvan directeur is Dr. J. N. Voorhoeve.
Algemeen bekend zijn de zogenaamde homoeopathische geneesmiddelen, medicamenten volgens een bepaalde methode in soms zeer ver gaande verdunningen in alcohol opgelost of met melksuiker verwreven. Er wordt als „onschuldige” huismiddeltjes heel wat mee gekwakzalvcrd.
