Wat is de betekenis van Homoeopathie?

(Gr.), v., geneeswijze volgens het systeem van Hahnemann overledent 1843), waarbij men tegen een kwaal als geneesmiddel aanwendt, dat wat bij een gezonde juist de kwaal zou teweegbrengen, doch dat, in uiterst geringe hoeveelheid toegediend, de natuurlijke heelkracht van het organisme helpt.

De homoeopathie is een stroming in de medische wetenschap, die zich keerde tegen de allopathie, de traditionele medische leer. Ze werd in de vorige eeuw in Frankrijk ontwikkeld door de Duitse arts Samuel Hahnemann; een man, die zich tevens bewoog op het terrein van de occulte wetenschappen en voorgaf door bovennatuurlijke machten geïnspireerd te zi...

een door de Duitse arts en scheikundige Samuel Hahnemann ontworpen geneeskunstige theorie. Deze theorie is gebaseerd op het principe dat men de oorzaak van een ziekte nooit zou kunnen wegnemen en men zich dus tot behandeling van de verschijnselen moet beperken. De behandeling wordt dan verder nog uitgevoerd volgens het dogma dat ziekteverschijnsele...

Door SAMUEL HAHNEMANN opgebouwde geneeswijze, waarvan het grondbeginsel is: ziekten te genezen met middelen, die in het gezonde lichaam dezelfde verschijnselen doen ontstaan, als die welke men bestrijden wil. De toediening der geneesmiddelen geschiedt in zeer sterke verdunningen, bij oplosbare middelen in water, bij onoplosbare met melksuiker, in d...

een door Hahnemann (1810) ingevoerde geneeswijze, waarbij geneesmiddelen worden toegepast, volgens het systeem, dat bij een te genezen ziekte dat geneesmiddel moet worden aangewend, dat bij gezonden een zoveel mogelijk gelijksoortige ziekte kan veroorzaken, bijv. sneeuw op bevroren ledematen. Voor de genezing van elke ziekte behoeft men slechts &ea...

(Gr.: δμoιoς, homoios, gelijk, πάθoς, pathos, ziekte), de genezing met gelijksoortigheidsmiddelen, volgens een principe, dat van Hippocrates af bijna alle eeuwen door aangetroffen wordt. Vooraanstaande vertegenwoordigers: Paracelsus*, in de vroegrenaissance, noemde haar essentiële therapie; H...

V.; geneeswijze, door Dr. Samuel Hahneman, 1795-1843, ontdekt, waarbij een ziekte bestreden wordt met datgene, waardoor bij een gezonde de ziekte zou veroorzaakt worden; verg. allopathie; men zegt meestal: homee'o-patie'.

→ Allopathie.

een bijzondere, door Samuel Hahnemann (1755—1843) opgebouwde geneeswijze, waarvan het grondbeginsel is, ziekten te genezen met middelen, die in het gezonde lichaam de verschijnselen zouden opwekken, die men wil bestrijden. Hahnemann stelde tegenover H. de eveneens door hem gevonden uitdrukking allopathie, de gewone genees...