Jacob Barry Munnik Hertzog was van geboorte een Zuid-Afrikaander. Zijn opleiding als jurist heeft hij in Stellenbosch in Zuid-Afrika en in Amsterdam genoten.
Na in Holland te zijn afgestudeerd, vestigde hij zich in 1895 in zijn vaderland, den toen nog onafhankelijken Oranje Vrijstaat, als advocaat.Tijdens den Boerenoorlog is hij fel antiEngels en strijdt hij mee aan het hoofd van een „Boeren-Commando”.
Hij is een van diegenen, die zich tot het uiterste tegen den vrede blijven verzetten en daarna steeds tegen de Engelsen en voor een onafhankelijk Zuid-Afrika blijven ijveren.
Als minister van Justitie van de Unie van Zuid-Afrika in 1910, als ’t land een deel van zijn vrijheid heeft herwonnen, is hij te fel in zijn streven en moet wegens onenigheid met zijn medekabinetsleden aftreden (1912).
Hij stelt zich dan aan het hoofd dergenen, die nog een grotere vrijheid voor ZuidAfrika opeisen, die een onafhankelijke Zuid-Afrikaanse republiek willen.
Het is begrijpelijk van dezen man, dat hij zich in 1914 tot ’t uiterste verzet om Engeland te steunen tegen Duitsland en de Duitse Afrikaanse kolonies aan te tasten.
Tevergeefs.
In 1924 wordt hij met de leiding van het ministerie belast en verwerft hij voor de Unie weer ’t recht een eigen vlag te voeren.
En nog steeds is Hertzog ginds de primeminister, al heeft hij in den loop der jaren tegenover de Engelsen een veel meer verzoenende houding aangenomen en werkt hij nu weer samen met Smuts, met wien hij zo lang heeft overhoop gelegen.
Mogen wij er een persoonlijke anecdote aan toevoegen?
Hertzog was als student in Amsterdam een donkere, stille, nog al kleine jongen, die op een gegeven ogenblik geweldig uit den hoek kon komen, maar overigens stil zijns weegs ging. Op een goeden dag krijgt hij kwestie met een boom van een kerel, een student van een ouder jaar, die in Nederland later ook een rol heeft gespeeld. Zij zullen het buiten uitvechten. De strijders vooruit, wij — vele studenten — achteraan. Juist komen wij aan de voordeur op het Singel, of daar slaat de lange Hollander al met een doffen slag ter aarde... de kleine, zwakke Hertzog kon boksen!
Dat heeft hij in zijn verder leven overvloedig bewezen.
