Twee heel verschillende dieren, die in niets op elkander lijken.
De das is een roofdier, behorende tot de familie der marters. Hoe hij eruit ziet, kun je op de tekening zien. Hij is traag en schuw van aard en brengt het grootste deel van zijn leven door in zijn door hem zelf gegraven hol, dat hij dapper verdedigt, als ’t nodig is.
En dat is helaas dikwijls nodig, want op den das wordt druk gejaagd. Zijn vet werd vroeger voor zalven gebruikt, terwijl zijn haar tot penselen en scheerkwasten wordt verwerkt.
Bij zo’n dassenjacht gaat men als volgt te werk. Kleine honden, die naar dit wrede bedrijf den naam van dashonden hebben gekregen, kruipen in het hol, om door hun geblaf den jager duidelijk te maken, waar de das zich bevindt. De jager graaft nu, afgaande op het geluid, een rond gat in den grond, zoveel mogelijk precies boven den das en haalt hem er met een soort harpoen uit. Men slaat daarna den das dood, omdat door schieten het vel te veel zou worden beschadigd. Ook vangt men de dassen wel in netten, die men voor den ingang van het hol spant.
