Hendrik Conscience (1812— 1883), wiens naam je allen natuurlijk wel eens hebt gehoord, was een heel bekend Belgisch romanschrijver. Ik denk, dat velen van jullie zijn meesterwerk „De Leeuw van Vlaanderen” wel eens hebben gelezen; een gloedvol, romantisch verhaal, hoewel voor ons gevoel wat erg bloederig.
In dit verhaal spelen de beide Vlaamse vrijheidshelden Jan Breydel en Pieter de Coninck de hoofdrol.Hendrik Conscience was de zoon van een Fransman, doch hij leerde van zijn moeder de Vlaamse taal, waarin hij later zijn boeken heeft geschreven. Eerst wilde hij voor onderwijzer gaan studeren, doch hiervan kwam niets, doordat hij in 1830 in militairen dienst trad.
Toen hij later in het burgerlijke leven terugkwam, werd hij al spoedig een der voormannen van de Vlaamse Beweging, d.i. die beweging, die ervoor ijverde in ’t Vlaamse gedeelte van België het Vlaams als algemene spreek- en schrijftaal ingevoerd te krijgen.
In 1837 verscheen zijn eerste roman, tevens het allereerste boek, dat in het Vlaams geschreven werd. Het heette „In het wonderjaer 1566” en Conscience had er een geweldig succes mee.
Zijn meesterwerk is evenwel, zoals wij reeds schreven, „De Leeuw van Vlaanderen” (1838). Bovendien schreef hij tal van andere romans, geschiedkundige geschriften en novellen, van welke laatste vooral „De Loteling”, overbekend geworden is.
Bij het verschijnen van zijn honderdsten roman in 1881 is hij op grootse wijze gehuldigd, ook door de Nederlandse schrijvers en dichters, die hem een kostbaar album hebben aangeboden.
Nog bij zijn leven werd te Antwerpen een standbeeld voor hem opgericht. In 1912 is het eeuwfeest van zijn geboorte met groten luister gevierd.
