Het woord caprice (Italiaans capriccio) is afkomstig van het woord capra, dat in het Latijn en het Italiaans geit betekent. Nu heb je allemaal natuurlijk wel eens gezien, hoe mal een geit of bok springen kan; vooral bij jonge dieren is dit een vermakelijk gezicht.
Ze springen met vier poten van den grond en houden den kop scheef, net of ze willen stoten. Nu, soms doen ze dit ook wel, een anderen keer is het meer een gebaar van speelsheid.Die sprongen van de geit en den bok zijn mal en grillig, zodat het woord caprice (capriccio) langzamerhand de betekenis kreeg van luim of gril of gebruikt werd voor alles wat koddig, grillig of onverwacht is.
Op het gebied der letterkunde worden humoristische, vreemde opstellen, caprices genoemd, doch vooral wordt dit woord (ook capriccio) gebruikt in de muziek. Een caprice is daar een stuk met verrassende wendingen en pikant rhythme, een stuk ook, waarin de componist „zich laat gaan”.
