Zn S 04 + 7 H2 O zinkvitriool, zwavelzuur-zinkoxyde, is isomorph met engelsch-zout en onder den naam van zinkof wit te-vitriool bekend. Het handelszout wordt gewoonlijk verkregen door roosting van zinkblende (oxydatie door de zuurstof der lucht); door omkristalliseeren kan het gemakkelijk zuiver verkregen worden.
Met de sulfiden der alkalimetalen vormt Z. een reeks van dubbelzouten, evenals magnesiumsulfaat.Het komt in de natuur voor als een secundair product, dat door oxydatie van de zinkblende ontstaan is. Het wordt behalve door kunstmatige oxydatie van de zinkblende ook als bijproduct van de waterstofbereiding verkregen. Het komt voor in den vorm van witte, op suikerbrooden gelijkende stukken, die een samentrekkenden metaalsmaak hebben. Dit zout wordt bij de vernisbereiding aan de drogende oliën toegevoegd; ook wordt het ter desinfectie van sekreetputten en riolen, voor het verzilveren in het vuur, en in de katoendrukkerijen gebezigd. Het zinkvitriool splitst zich bij verhitting in zinkoxyde, zwaveligzuur en zuurstof; op deze reactie is destijds een practische methode ter bereiding van zuurstof in ’t groot gegrond.
