byzantijnsch keizer, regeerde van 474 tot 491. Hij was een Isauriër van geboorte en huwde Ariadne, dochter van keizer Leo I.
Na den dood van Leo deed hij zich door diens zoon Leo II tot medekeizer aannemen en was weldra, door den spoedigen dood van den knaap, alleenheerscher. Wel had hij te kampen tegen de* kuiperijen van zijn schoonmoeder, keizerin Verina en den daaruit gevolgden opstand van een deel der troepen, doch hij bleef meester van den toestand. Aan de kerkelijke oneenigheden (veroorzaakt door de monophysieten) trachtte hij tevergeefs een einde te maken door een edict, Henoticon genaamd; de OostGoten verwijderde hij uit zijn rijk door hun uittocht uit Pannonië naar Italië te bevorderen.
