Hypsilanti, een grieksch Fanariotengeslacht, naar eigen bewering afstammende van de byzantijnsche Comnenen. Van de leden vermelden wij:
Alexander Y., 1725—1805, was tot tweemaal hospodar van Walachije, werd in 1790 door de Oostenrijkers gevangen genomen en bleef tot 1792 in Brünn. Om zijn plan, de Grieken en Turken tot een nieuw volk samen te smelten, werd hij op last der Porte ter dood gebracht.
Constantijn Y., 1760—1816, zoon van den vorige, beproefde als jongeling Griekenland vrij te maken, werd in 1799 hospodar van Moldavië en kort daarna van Walachije, uit welk ambt hij in 1805 werd ontzet. Hij begaf zich naar Petersburg, kwam het volgende jaar in Bucharest terug, waar hij een grieksch vrijcorps oprichtte, maar zag andermaal zijn plannen tot bevrijding der Grieken verijdeld, waarop hij naar Rusland uitweek.
Alexander Y., 1792—1828, oudste zoon van den vorige, maakte in het russ. leger de veldtochten van 1812—13 mede en werd in 1817 tot generaal-majoor benoemd. In 1820 stelde hij zich aan het hoofd der Hetaerie (heilige schaar), om het turksche juk van Griekenland af te schudden, viel in Moldavië, maar werd bij Dragasjan geslagen (19 Juni 1821) en in Zevenbergen op last der oostenr. regeering gevangen genomen. Kort na zijn invrijheidstelling overleed hij.
Demetrius Y., 1793—1832, broeder van den vorige, onderscheidde zich als russ. officier in den veldtocht van 1814, begaf zich in 1821 op last van zijn broeder naar Morea om daar den opstand te leiden, maar kon weinig uitrichten en trok zich terug. President Capo à’ Istrias benoemde hem in 1828 tot bevelhebber der troepen in Oost-Griekenland, wat hij tot 1831 bleef.
Een andere broeder, Nicolaas Y., 1798— 1834, vergezelde Alexander in Moldavië en streed dapper als aanvoerder van het ,,heilige bataljon”, waarin de zonen der eerste grieksche familiën dienden.
