Onder dezen algemeenen naam duidt men aan een mengsel van vaste vetzuren (voornamelijk palmitine- en stearinezuur), waaruit de welbekende stearinekaarsen zijn samengesteld. De stearine is het voornaamste produkt van de groote stearinekaarsenfabrieken, die in bijna alle landen der wereld bestaan.
Het wordt verkregen door scheikundige ontleding van plantaardige en dierlijke vetten, voornamelijk palmolie en talk, ook andere vetten (als plantentalk, beendervet enz.); de beide eerstgenoemde vetten zijn verreweg de belangrijkste grondstoffen voor de stearinefabrikatie, Hoofddoel van de ontleding der vetten is de splitsing in vetzuren en glycerine; dit proces wordt van ouds ver zeep big genoemd, omdat aanvankelijk bijtende kalk voor die ontleding werd gebezigd en daarbij' eene kalkzeep (verbinding van vetzuur met kalk) gevormd werd, terwijl daarnevens glycerine in waterige oplossing werd vrijgemaakt. Uit de genoemde kalkzeep werden dan do,or koking met zwavelzuur de vetzuren afgescheiden. In den lateren tijd is de kalkverzeeping door meer voordeelige procédés verdrongen, en wordt de vetontleding bereikt door behandeling der vetten met stoom van hooge drukking, onder bijvoeging van kleine hoeveelheden kalk of magnesia, enz., of door inwerking van zwavelzuur bij hooge temperatuur, en daarop volgende destillatie met oververhitten stoom.Hoe ook verkregen, de vetzuren zijn steeds mengsels van vaste en vloeibare; eerstgenoemde vormen de stearine, terwijl de vloeibare onder den naam van oleïne (in hoofdzaak uit oliezuur bestaande) een belangrijk bijprodukt van de stearinefabrikatie uitmaken. De scheiding dezer twee soorten van vetzuren wordt door hydraulische persen bereikt.
