lat. rubrica, roodaarde, rood krijt. Hiermede werden oudtijds de opschriften der burgerlijke en kerkelijke wetten geschreven.
Daarvan is de benaming R. in het kerkelijk spraakgebruik overgegaan op die wetten zelve, meer speciaal op de liturgische wetten der r.-kath kerk. Ook is de naam R. overgegaan op een of andere afdeeling van een geschreven of uitgesproken verhandeling, van welken aard die ook zij.
