fr., koningsgezinden, aanhangers van het koningschap, noemen zich in Frankrijk sedert de revolutie van 1789 de aanhangers van het huis Bourbon in tegenstelling tot de republikeinen en bonapartïsten. Sedert de revolutie van 1830 onderscheidden de R. zich in Legitimisten, aanhangers *der oudere, en in Orleanisten, aanhangers der jongere Bourbons, totdat door den afstand van den graaf van Parijs ten gunste van den graaf van Chambord (Aug. 1873) een hereeniging tot stand kwam.
Na den dood van laatstgenoemde (24 Aug. 1883) gold de graaf van Parijs als pretendent der fransche R„ totdat na zijn dood (8 Sept. 1804) zijn oudste zoon, hertog Philips van Orléans, zijn plaats innam. De invloed en de sterkte der royalistische partij nam inmiddels voortdurend meer af, vooral sedert paus Leo XIII in zijn encycliek van 16 Febr. 1892 zich voor de republiek had verklaard. Ook in andere landen (bijv. in Spanje) hebben politieke partijen dezen naam gebezigd, en wel in den meer beperkten zin van voorstanders van het koninklijk absolutisme.
