a. Hierdoor duidde men vroeger altijd den toestand aan van een lichaam, dat eenigzins verschillende eigenschappen aan de tegenovergestelde uiteinden vertoonde, gelijk de magneet doet.
Tegenwoordig wordt het woord gebruikt a. in geheel gewijzigde beteekenis bij de dwarstrillingen van warmte, licht en electrisehe stralen. Een lichtstraal plant zich voort door golvingen in den ether. Bij deze golvingen beweegt ieder etherdeeltje zich in eene richting loodrecht op den straal. Maar deze richting loodrecht op den straal, dwarstrilling genoemd, kan nog zeer verschillend zijn. Zijn echter deze bewegingen tot een soort herleid: b.v. beschrijven alle etherdeeltjes een rechte lijn van een zelfde richting, of allen een cirkel of een ellips waarvan de groote as gelijken stand heeft, dan noemt men het licht gepolariseerd; volgens genoemde bewegingen, onderscheidt men rechtlijnige, cirkelvormige en elliptische polarisatie. Bij sommige verschijnselen van gepolariseerd licht, treden ook kleuren op, van daar dat men spreekt van chromatische polarisatie. De naam is echter onjuist, omdat deze kleuren niet onmiddellijk aan de polarisatie, maar wei aan de interferentie moeten worden toegeschreven.b. Polarisatie duidt ook den toestand aan van twee oorspronkelijk gelijke stoffen, b.v. platinaplaten, die, in een electrolytisch vocht gedompeld, gediend hebbend om een galvanischen stroom door den electrolyt te voeren. Door deze bewerking heeft de plaat, met den positieven pool verbonden, zuurstof en de andere met den negatieven verbonden waterstof opgenomen. Na verwijdering van de oorspronkelijke batterij, zijn deze platen, in den electrolyt gedompeld, in staat om zelven stroom te geven, een stroom, die tegengesteld is in richting aan den oorspronkelijken stroom. De ontwikkeling van dit beginsel heeft in de handen van Planté en anderen geleid tot den bouw der tegenwoordig zoo veel gebruikte accumulatoren.
