1) Edward P., beroemd engelsch oriëntalist en theoloog, geb. 8 Nov. 1604 te Chivaly in Berkshire, studeerde te Oxford in oostersche talen, was van 1630—36 als kapelaan der engelsche factorij in Aleppo werkzaam, kreeg 1636 te Oxford een speciaal voor hem opgeriehten leerstoel voor het arabisch, begaf zich kort daarop voor vier jaar naar Konstantinopel, kreeg 1646 zijn leerstoel terug en werd 1649 tevens tot professor in het hebreeuwsch benoemd. Hij overl. 12 Sept- 1691 te Oxford.
Van zijn uitgaven dienen genoemd: Specimen historiae Arabum (arab. en lat., Oxford 1650; opnieuw uitgeg. d. White, ald. 1806); Eutychii Annales (arab. en lat., 2 dln., ald. 1658—59); Carmen Tograi (arab. on lat., ald. 1661); Historia compendiosa dynastiarum, authore Gregorio Abul-Pharajio (arab. en lat., 2 dln., ald. 1663) en Theological works (2 dln., Londen 1740); ook had hij een belangrijk aandeel aan de bewerking der Polyglotte van Walton.2) Edward P., oudste zoon van den vorige, eveneens oriëntalist, geb. 1647 te Oxford, gaf de oostersche studiën op, toen na den dood van zijn vader diens Leerstoel hem geweigerd werd; zijn sterfjaar is onbekend. Hij publiceerde: Phïlcsophus autodidactus, sive Epistola Abi Joafar Ebn Tophail de Hai Ebn Yokhdan arab. en lat., Oxford 1671) en Abdollatiphi historiae Aegypti compendium (arab. en lat., uitgeg. en gecompleteerd door J. White, ald. 1800).
