ber. dirigent en oostenr. musicus, geb. 2 Juni 1863 te Zara (Dalmatië), stud. compositie bij W. A.
Remy, bezocht de universiteit te Leipzig (stud. philos.) en verwisselde kort daarop de universiteit met het Conserv. ald,; hij ging vervolgens naar Liszt te Weimar, door wiens bemoeiingen W.’s opera „Sakuntala” werd opgevoerd. Was vervolgens dirigent te Koningsberg (in Pr.) Danzig, Hamburg, Mannheim (Hofkapelmeester), werd *91 Hofkapelmeester te Berlijn, waar hij tevens dirigent werd van de Kgl. Symplionieconcerten. In ’98 nam W. zijn ontslag aan de Kgl. Oper, doch bleef de genoemde concerten dirigeeren, ofschoon hij zich naar München had verplaatst waar hij tot dirig. der Kaimconcerten was beroepen. Later dirigeerde W. ook nog te Boston, doch wenschte zijn contract niet te hernieuwen (1906).
In 1891 huwde W. met Marie Juillera; 1903 met barones Food. von Dreifus. Van W.’s talrijke composities noemen wij: Koning Lear, Die Gefilde der Seligen (Symph. Dichtungen), 2 Symphonieën (G en Es); eenige opera’s (Malawika, Genesius); Orestes (een trilogie, opgev. te Leipzig 1902), Strijkkwartetten, Pianosextet (op. 20), liederen (met orch. en piano), pianomuziek enz. W. schreef: Die Lehre von der Wiedergeburt und das musik. Drama (1895), lieber das Dirigieren (1895), Bagreuth 1876—'96 (1896) en Die Symphonie nach Beethoven (1897). Dit laatste geschrift door een antwoord van den musicoloog Hugues Imbert: La Symphonie après Beethoven (reponse a Mr. W., Paris 1903), gevolgd.
