grieksch-latijn, kerkelijk gebied, r.-kath. kerkgemeente; kerspel. In de oude christelijke kerk beteekende P. hetzelfde als diocees, het gebied van een bisschop; sedert de 5de eeuw beteekent het zelfstandige kerkgemeente, wier leden parochianen heeten; de geestelijke van zulk een gemeente heet parochus, pastoor; de hoofdkerk eener P. heet parochiale- of parochiekerk; parochiale scholen, die aan of tot de P. behooren.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
