koning van Egypte, zoon van Psammetiehus I en kleinzoon van den vorige, volgde zijn vader op in 611 v. Chr. in den tijd toen de Meden en de Chaldeërs van Babylon het assyrisch rijk aan den rand des verderfs brachten.
Hij wilde hiermede zijn voordeel doen, viel in Azië, overwon den koning van Juda, doch werd door Nabuchodonosor i(zie ald.) in 605 verslagen. In zijn land teruggekeerd stelde hij zijn leger en vloot in staat weder in Azië met goed gevolg op te treden, hitste dan de volkeren van Syrië op tegen de heerschappij der Chaldeërs, waagde het evenwel niet Jojakin, koning van Juda, hulp te verleenen, toen deze de wapenen tegen Nabuchodonosor had opgevat (597). Twee jaar later stierf hij zonder iets tegen dezen machtegen tegensta,nder in het openbaar te durven ondernemen.N. koesterde het plan om de landengte van Pelusium (Suez) door te graven en maakte reeds ernstige toebereidselen daarvoor. Voorts zeilde op zijn last een vloot onder leiding van phenicische zeevaarders om Afrika.
