grieksche vorm van Naboebaloegoe of Naboepaloezoer, stichter van het tweede Chaldeeuwsche rijk (625—605 v. Chr.), bestuurde tot eerstgenoemd jaar Babylonië als landvoogd van Assoerbanabal, koning van Assyrië, nam toen den titel van koning aan, doch bleef onder de souvereiniteit van gemelden vorst tot 612.
Toen verklaarde hij zich onafhankelijk, verbond zich met Cyaxares I, koning der Mediërs, deed zijn zoon Nabuchodonosor huwen met Cyaxares’ dochter Amytis en veroverde met zijn bondgenoot Ninive, 606. Om het bezit van Syrië en Palestina geraakte hij in oorlog met Nechao, koning van Egypte, die door genoemden Nabuchodonosor bij Circisium verslagen werd. N. overleed nog vóór die oorlog geëindigd was.
