myrrhehars, mirre, de van zelf uit den stam wegvloeiende en dan aan de lucht verhardende hars van meerdere Commiphora- of Balsamodendronsoorten (inzonderheid Commiphora myrrha, Comm. abyssinica en waarschijnlijk ook Comm. Schimperi).
Het komt uit Aden, Hodeida, de Somalilanden en Harrar in den handel en gaat grootendeels naar Indië en naar de mohammed. landen aan de Middell. zee. Het vormt stukken van ongelijke grootte en gedaante, half doorzichtig, mat bruinachtig en bestoven van kleur. De M. riekt balsemachtig, smaakt scherp bitter en bestaat uit een mengsel van hars, etherische olie, gom, zouten en water. De officineele M. gebruikt men uitwendig als tandpoeder, strooipoeder, zeepen en zalven (myrrholine), berookingen enz., inwendig soms bij hevige hoest. De officineele myrrhetinctuur (Tinctura Myrrhae), een oplossing van 1 dl. M. in 5 dln. spiritus, wordt bij aandoeningen in de mondholte en bij carieuze tanden aangewend. Vroeger bezigde men de M. om lijken te balsemen.
