nederl. zeeheld, geb. 24 Maart 1607 te Vlissingen. Zijn vader was bierdrager en heette Adriaan Michelszoon, zijn moeder Alida Jans de Ruyter (naar de betrekking, die haar vader in dienst van den staat had bekleed).
R. ging in 1618 als bootsmansleerling naar zee, klom tot stuurman op (1631), kreeg in 1638 het bevel over een schip, dat ter kaapvaart was uitge^rust, en was in 1640 gezagvoerder op een koopvaardijschip naar West-Indië. In- M. A. de Ruyter. middels had R. zoo van zich doen spreken, dat de Staten hem in 1641 als bevelhebber van het schip ,,de Haas” met den rang van schout-bij-nacht aanstelden bij de vloot, die den koning van Portugal Johan IV tegen Spanje ter hulp werd gezonden. Hij verliet daarna ’slands dienst en deed onderscheidene reizen als koopvaardij-kapitein. Bij het uitbreken van den oorlog met Engeland in 1652 keerde hij in ?s lands dienst terug en kreeg het bevel over de vloot, die de schepen, naar W.-Indië bestemd, door het Kanaal moest brengen; hij raakte op zijn terugreis voor Plymouth slaags met de Engelschen en noodzaakte dezen tot wijken (Aug. 1652). In 1653 nam hij onder admiraal Tromp, deel aan verschillende zeegevechten. In Maart 1654 werd hij tot vice-admiraal aangesteld; hij bracht nu zijn woonplaats van Vlissingen naar Amsterdam over. Na het sluiten van den vrede met Engeland deed hij achtereenvolgens twee tochten naar de Middellandsche zee tegen Algiers en andere roofstaten. Daarop volgden zijn tochten naar de Oostzee en de verovering van Nyborg. In de plaats van Wassenaar tot luitenant-admiraal bij de admiraliteit van Amsterdam benoemd, behaalde hij in 1666 na een strijd van vier dagen (10—14 Juni) op de hoogte van Duins een schitterende overwinning over den Eng. vlootvoogd Monk. In den zeeslag van 4 Aug. tusschen Duinkerken en Noord-Foreland hield R. zich den geheelen dag tegen de overmacht staande en volbracht daarop een meesterlijken terugtocht naar de Vlaamsche banken. In Juni 1667 deed hij met een vloot van 64 oorlogsschepen den vermaarden tocht naar Chatham, die den vrede van Breda tengevolge had. 1672 leverde hij de zeeslagen bij Solebay en Kijkduin. Toen de vrede met Engeland gesloten was, zette R. in Mei 1674 met de vloot koers naar Martinique om de Franschen afbreuk te doen; hij werd in het volgende jaar met een gebrekkige vloot ter ondersteuning der Spanjaarden tegen de Franschen naar Sicilië gezonden. 8 Jan. 1676 geraakte R. bij het eiland Stromboli met den franschen vlootvoogd Duquesne slaags, met onbeslisten uitslag. Nadat de vloot met een spaansch eskader versterkt was, kwam het 22 April, in het gezicht van den Ktna, weder tot een gevecht. R., in dien zeeslag door een kogel getroffen, overleed 29 April 1676 in de haven van Syracuse. Het lijk werd met een jacht naar Amsterdam vervoerd en daar in het koor der Nieuwe kerk in een marmeren praalgraf bijgezet. Të Vlissingen is in 1841 een standbeeld voor R. opgericht.Engel de R., vice-admiraal, zoon des vorigen, uit diens tweede huwelijk, met Cornelia Engels, in 1649 geb., deed zijn eersten tocht in 1664 met zijn vader in de Middellandsche zee en onderscheidde 'zich o.a. in 1672 in den zeeslag bij Solebay. Als schout-bij-nacht kruiste hij met een eskader van 9 schepen in het Kanaal. 1678 besloten ’s lands staten, hem te bevorderen tot vice-admiraal, ten einde hierdoor de nagedachtenis zijns vaders te vereeren. Weinige jaren later overleed hij, kinderloos.
