(Melikieten; syrisch Malkaji, „koninklijken”, van syr. melik, koning, zoo genaamd omdat zij, gehoor gevend aan het edict van keizer Marcianus van 452, de besluiten van het concilie van Chalcedon aannamen en de monophysitische leer verwierpen) naam der grieksch-katholieke (geunieerd-grieksche) kerk in Syrië en Egypte, die uit de orthodox-grieksche kerk ontstaan is en onder een te Damascus resideerenden patriarch staat, die den titel voert van „patriarch van Antiochië, Jeruzalem en Alexandrië.” De M. zijn echter niet van griekschen, maar van syrischen oorsprong. Ter onderscheiding van de orthodoxe Grieken (Rum) noemen zij zich katholieken (katlüki, kuttali, meerv. kwatile), behooren tot de rijkste en voornaamste christenen in het oosten en houden zich veel met handel bezig.
Hun aantal wordt op 120.000 geschat. Ofschoon zij de suprematie van den paus erkennen, wijken zij toch in hun kerkelijke gebruiken en instellingen tamelijk ver van de roomsche kerk af; zij hebben o. a. nog den juliaanschen kalender, gehuwde priesters en de communie onder beide gedaanten. De beroemde orde van den h. Basilius, 1687 door Euthemius, aartsbisschop van Tyrus en Sidon, gesticht, heeft veel bijgedragen tot de uitbreiding en het aanzien der M.; de Basilianen hebben acht kloosters in verschillende deelen van Syrië.