het grootste, de grootste hoeveelheid, de hoogste limiet waartoe men gaan kan; tegenover minimum, het kleinste, de geringste hoeveelheid. In de wiskunde verstaat men onder M. die waarde eener veranderlijke grootheid of van eenige functie eener veranderlijke grootheid, die grooter is dan de onmiddellijk voorgaande en dan de onmiddellijk volgende, hoe weinig dezen ook van de bedoelde waarde mogen verschillen.
Als bijv. F(x) = x3 — 9x2 -f- 15x -4- 2 is, zal F(x) voor x = 1 een M. zijn; daarentegen voor x = 5 een minimum. De differentiaalrekening wijst den weg aan, waarop men gemakkelijk tot de kennis van het bestaan van maxima of minima kan geraken; in sommige gevallen echter moet de variatierekening worden te hulp geroepen. De theorie der maxima en minima is voornamelijk door Euler en La Grange ontwikkeld, ofschoon ook de gebroeders Bernouilli, Newton en Maclaurin zich daarmede bezig gehouden hebben.
