romeinsch veldheer, uit een familie van het plebejisch geslacht Atilius, streed 267 v. Chr. als consul met succes in Beneden-Italië; tijdens zijn tweede consulaat 256 v.
Chr. versloeg hij met zijn ambtgenoot Gaius Manlius Vulso de carthaagsche vloot bij Ecnomus aan de zuidkust van Sicilië en landde vervolgens in Afrika, waar hij eveneens aanvankelijk succes behaalde totdat hij 255 door den in carthaagschen dienst staanden spartaanschen huurlingenaanvoerder Xanthippus verslagen en gevangen genomen werd. In 250 werd hij met een carthaagsch vredesgezantschap naar Rome gezonden, doch raadde aldaar ten zeerste het sluiten van vrede af en keerde overeenkomstig zijn gegeven woord in gevangenschap naar Carthago terug; volgens de sage werd hij aldaar onder de gruwelijkste martelingen gedood.
