koning der Longobarden, regeerde 712—744, veroverde Ravenna en de Pentapolis op de Byzantijnen, benevens Sutri in het patrimonium St. Petri, welke stad hij als eigendom aan den paus afstond.
Maar toen in 729 de exarch Eutychius al de door L. ingenomen steden heroverde, sloten deze beiden een verbond tegen de hertogen van Spoleto en van Beneventum en tegen den paus en belegerden te vergeefs Rome. Een tweede poging van L. (740) om zich van deze stad meester te maken had geen ander gevolg dan een verbond van vriendschap tusschen paus Zacharius en L. Onder hem bereikte het rijk der Longobarden in Italië zijn hoogste toppunt van macht.
