een lijn aan boord der schepen, tot het meten van de vaart van het schip (loggen). De L. is op een rol gewonden, waarvan zij zeer gemakkelijk afloopt.
Aan het einde is het logplankje, een 3-hoekig plankje, waarvan een der zijden met lood is voorzien, zoodat ’t over boord geworpen zijnde verticaal in het water drijft, bevestigd. Het logplankje dient om een vast punt in zee te verkrijgen. Wanneer er stroom is zal het plankje daarvan den invloed ondervinden, zoodat alleen, als er volstrekt geen stroom gaat de volstrekte snelheid wordt gemeten. De hoeveelheid lijn, die men laat uitloopen, is verdeeld in knoopen, zoodat het aantal knoopen, dat men door de hand voelt gaan, in het tijdsverloop van dertig minuten, gemeten door een zandglas, logglas genoemd, terstond het aantal mijlen per wacht van vier uren doet kennen. Voor groote vaart heeft men glazen van den halven duur.
