beroemd romeinsch geslacht van het gens Aemilia, dat men voor het eerst in de 3de eeuw v. Chr. in de geschiedenis ontmoet en waarvan men na de 1ste eeuw na Chr. geen spoor meer vindt.
De voornaamste leden er van zijnMarcus Aemilius L., consul in 237 v. Chr., die in Hispanië ongelukkig oorlog voerde, deswege werd beboet en door de censoren werd berispt over zijn buitengewone weelde. Door Cicero wordt hij als een der beste redenaars geprezen.
Marcus Aemilius L., consul 77 v. Chr., behoorde eerst tot de aristocratische partij, doch sloot zich daarna bij de democratische aan. Den dag waarop Sulla werd begraven beproefde hij het volk tegen zijn collega Catulus op te zetten. De senaat zond hem nu naar Provincia, doch L. ging niet verder dan Etrurië, en trok met een leger ontevredenen tegen Rome op, werd evenwel voor de muren dier stad overwonnen en vluchtte naar Sardinië, waar hij overleed.
Paulus Aemilius L., zoon van den vorige, consul, trad op als beschuldiger tegen Catilina, hield zich gedurende het eerste driemanschap op den achtergrond, stemde na Caesar’s dood voor het in ballingschap zenden van zijn broeder, maar werd ten slotte door deze in verbanning gezonden.
Marcus Aemilius L., drieman, sloot zich bij Caesar aan, die hem naast zich tot consul deed benoemen, maar geen vrijheid van handelen liet, zoodat Cicero zeide: wij leven onder het consulaat van Julius en van Caesar. Na den dood van den machtigen dictator vormde hij met Antonius en Octavianus het derde driemanschap en ontving als provinciën ter beheersching eerst Hispanië en Gallië, daarna Africa. Bij het uiteengaan van het Triumviraat verloor hij alle gezag, en overleed in vergetelheid, 13 v. Chr.
