Julius sophus felix dahn

betekenis & definitie

Duitsch rechtsgeleerde, dichter en geschiedvorscher, geb. 9 Febr. 1834 te Hamburg, uit het huwelijk van den tooneelspeler Friedrich Dahn (geb. 18 April 1811 te Berlijn, overl. 9 Dec. 1889 te München), en Konstanze Le Gay (geb. 1814, overleed 1894, studeerde te München en Berlijn in rechtswetenschap, philosophie en geschiedenis, werd in 1857 te München docent in het duitsche recht, in 1863 hoogleeraar te Würzburg, in 1872 te Koningsbergen, in 1888 te Breslaü. Van zijn rechtsgeleerde werken zijn de voornaamste: Ueber die Wirkung der Klagverjährang bei Obligationen (1855), Studien zur Geschichte der germanischen Gottesurteile (1857), Das Kriegsrecht (1870), Handelsrechtliche Vorträge (1875), Deutsches Rechtsbuch (1877), Deutsches Privatrecht (1878, 1ste afdeeling), Die Vernunft im Recht (1879), Die Landnot der Germanen (1889); van zijn geschiedk mdige werken : Prokopius von Cäsarea (monographie, 1865), Die Könige der Germanen {1861— 71, 6 atdeelingen), Westgotische Studien {1874), Langobardische Studien (1876), Die Alamaneezenslacht bei Strassburg (1880), Urgeschichte der germanischen und romanischen Völker (1881— 90, 4 dln.), Geschichte der deutschen Urzeit (als dl. I der „Deutschen Geschichte” in Giesbrecht’g „geschichte der europäischen Staaten”, 1883—88); van zijn historische romans: Ein Kampf uni Bom (1876,17de druk 1892, nederl: Een strijd om Rome). Odhins Trost (1880), Kleine Ttomane mis der Völkertranderung (1882), Die Kreuzfahrer (1884), Odhins Rache (1891), Julian der Ahtrünnige (1893); van zijn gedichten: lyrische: Zwölf Balladen (1875), en een vijftal bundels, met vele bijdragen zijner echtgenoote, Therese von Drosten-Hülshofl', (geb. 28 Mei 1845 te Munster; epische: Sind Glitter? (1874), Die Amahtngen (1876), Rolandin (1891); Walhall (llde druk 1891); van zijn dramatische werken: Markgraf Rüdeyer (1874), Die Staatskunst der Frau’n (blijspel, 1877), Der Kurier nach Paris (1883); verder schreef hij operateksten: Armin (1880), Der Fremdling (1880), Der Schmied von Gretna-Green (1881).