Julius duboc

betekenis & definitie

Duitsch schrijver, broeder v/d vorige, geb. 10 Oct. 1829 te Hamburg, studeerde te Gieszen en Hamburg in de philosophie en geschiedenis, voltooide zijn studiën te Berlijn, werd medewerker aan verschillende bladen van liberale richting; van zijn grootere publicistische en philosophische geschriften moeten vermeld: Geschichte der engl. Presse (naar Grant, 1873), Die Psychologie der Liebe (1874), Das Leben ohne Gott (1875), Der Optimismus als Weltanschauung (Bonn 1881), Die Tragik vom Standpunkt des Optimismus (Hamb 1886), Hundert Jahre Zeitgeist in Deutschland (Lpz. 1889), Grundrisz einer Trieblehre (1892), Jenseits vom Wirklichen (1869), Fünfzig Jahre Frauenfrage in Deutschland (1899), Die Luft als social-ethisches Entmcklungsprincip (1900) Bovendien schreef hij een reeks philosophische en sociaal-politieke verhandelingen, tezamen onder de titels Geyen den Strom. (1877) en Beben und Banken (1879) enz. uitgegeven.